- titrəmək
- f.1. Titrəmə tutmaq, əsmək. Geyər cırıq bürünməsin, soyuqda titrəyər, əsər; Gedər odunçu meşəyə, ağac qırar, odun kəsər. A. S.. Mehriban əsəbiləşdiyindən titrəyən (f. sif.) əllərilə kəlağayısını başına doladığı halda <dedi>. S. H.. // məc. Əsmək. Qoca kövrək səsinin titrədiyini duyub susdu. M. Hüs..2. məc. Yanıb-sönmək, sayrışmaq, titrək işıq vermək. O gündən titrədi məscid şamları; Qərib gecələrin Ay işığında. S. V..3. məc. İztirab, narahatçılıq keçirmək, narahat olmaq. Qəhrəmanın öz oğlu üçün nə qədər titrədiyini Firəngiz yaxşı bilirdi. S. R.. // Dalğalanmaq, əsmək. Xalqın ciyərindən dalğalanaraq; Əllərdə titrədi bir qızıl bayraq. S. V..4. məc. Hərəkətə gəlmək, təlatümə gəlmək, sarsılmaq. Dünyalar titrədi, aləmlər mayallaq aşdı, fələklər bir-birinə qarışdı, millətlər yuxudan oyanıb gözlərini açdılar. C. M.. Göyə lərzə düşür bomba səsindən; Dağlar da titrəyib gəlir baş-başa. S. V..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.